Şiir, dilin insan doğasında ve ağzında özgürce cevlan edişinden, aktif hale gelişinden önce, bilinç ve duygu dünyasında, dil ile birlikte vardı. Birbirlerinin varlık şartıdır şiir ile dil. Şiirin kendine özgü..
İyi edebiyatı yaratma işi zor iştir. Kalemi prangalayan ön görülerden, alışkanlıklardan, yerleşik değer yargılarından, beylik biçim ve anlatım tarzlarından kopmak kolay değil. Nesneyi nasıl algılıyoruz, sembolik mi, derin mi? İçkin..
Yaşar Kemal’ı doğuran Adana (Kilikya), zengin doğasıyla, Doğunun Akdeniz’e açılan önemli bir kapısıydı. Hitit, Frig, Fenike, Asur, Kilikya, Pers, Helen, Bizans, Arap ve Türk uygarlıklarının beşiği. Hırsın, iştahın ve kanın..
İstanbul’da bir Rodin sergisinin açılmış olması güzel bir olaydır. Sergiye kaç kişi gitti bilemiyorum. Bu tip sergileri hangi kuruluşlar organize ederse etsin desteklerim. Yeter ki, seyircisinin ruhuna ve estetiğine kıvılcım..
Dünya yine malum boğazlaşmasını sürdürüyor. İnsan, bahtına düşmüş dünyanın, ama dünya bahtsız. Dünya kaynıyor, dünya kanıyor. Bu boğazlaşmaları durmaksızın çözümlemek, buna yazı yetiştirmek sabır işi. Şu anda bundan söz etmiyeceğim...