Yazdıklarımı silsem geçmişe döner miyim? / Uğur Ünen

Simülasyon farkındalığının hüznündeyim
Atlı karıncada dönüyor çocukluğum
Birbirinin tekrarı her gün
Kendimi dahi avutamıyorum
Anlamsızlığı yutkunuyorum

Evde kimse yok
Sessiz koridorun acısı tarifsiz
İç duvarlarım soğuktan dokunulamaz

Korku tüneline binmiş belgisiz geleceğim
Birbirinin aynı herkes
Onlarda kofluğu soluyorum
Onları kendi hâllerine bırakıyorum
Çizginin dışına çıkarak

Evde ışık yok
Yaşamımın odalarında yıkıcı rüzgârlar
İçimde gece gündüz sağanak

Çocukluğumda saklansam
zamanı büker miyim?
Yazdıklarımı silsem
geçmişe döner miyim?

Uğur Ünen

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…