Sen

Düzlüklerin üzerinde gölgeler belirirdi,
Akşamdan kalma sevdalarla oyalanırken.
Çiçekler kokularını salardı yeryüzünün deli koynunda,
Sevişmek bile bahane ararken.
Delice sözler söylenirdi komedyalarda,
Aklım almaz kulaklarım henüz duymazken.
İzlenirdi azgın nehirler yol kenarlarından,
Islanırdı yüreğim gözlerinin kaçamak bakışları görmezken.
Bu aşk mevsimlerinde yağmazdı yağmurlar,
Beklerdi ellerim ellerini sokağın köşelerinde sen bilmezken.
O uzun gecelerde, ne doğmaz güneşler açardı içimde.
Sana sormadan rüyaların içinde geleceğini düşlerken.
Fatih Cihat Köksal
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız...
Yorum yaz