Sen
Düzlüklerin üzerinde gölgeler belirirdi,
Akşamdan kalma sevdalarla oyalanırken.
Çiçekler kokularını salardı yeryüzünün deli koynunda,
Sevişmek bile bahane ararken.
Delice sözler söylenirdi komedyalarda,
Aklım almaz kulaklarım henüz duymazken.
İzlenirdi azgın nehirler yol kenarlarından,
Islanırdı yüreğim gözlerinin kaçamak bakışları görmezken.
Bu aşk mevsimlerinde yağmazdı yağmurlar,
Beklerdi ellerim ellerini sokağın köşelerinde sen bilmezken.
O uzun gecelerde, ne doğmaz güneşler açardı içimde.
Sana sormadan rüyaların içinde geleceğini düşlerken.
Fatih Cihat Köksal
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız...
Bir karlı dağım şimdi Eteklerim de bahar Başım dumanlı sisli Çimen yeşili toprak Elbisesi çiçekli Dans eden o bulutlar Mavilikte sarhoşlar Ruhum deli mi deli O dağın yükseğinde Tutuşmuşum gün..
İki yüzlü şehrin ışıkları yanar söner Kalbi külüstür arabalar geçer gider Birileri gülerken kah kah kah Birileri ağlar ah ah vah Her yandan kakofoni sesler Duyulur masalardan masalara Es vermeden..
Gülleri andıran gülümsemen getirirdi ömrüme baharı, Kendime gelirdim, duya duya yüreğinde tüten muhabbeti. Sende bulmuştum, soluklanmak için sevda yüklü çınarı, Bir hiç olup çıkmıştı, gözümde dünyanın can alıcı serveti. Yepelek..
Bir sabah uykunun en tatlı hâlinden kaldırıp bizleri Ansızın asmaya götürecekler Onlara bu hakkı veren bizleriz Urganı dikende Dar ağacını kuranda Bizleriz Biz ki bizden olanın Kafasını kesip Bizden olmayana..
Sen kokmayacak hiç kimse Tutturamayacak kömbelerinin tadını Gülüşünün tınısını Huzur vermeyecek Senin bana seslenişin Ve saçlarımda ellerini gezdirişin gibi Yankılanacak içimde uzaklardan sesin Diyeceğim daha fazla zaman geçirmeliydim Dileyeceğim en..
Yorum yaz