Şehirdeki İllüzyon / Betül Fırat

Şehrin, sakin sokakları ve huzurlu insanları vardı. Sedef her zamanki gibi eve yorgun döndü. İçeri girdi çantasını astı. Arabanın anahtarını her zamanki yerine, portmantonun yanındaki berjerde duran sepete bırakacakken bir paket gördü. Kimseden herhangi bir şey beklemiyordu. Beklese bile paketi içeri nasıl koymuş olabilirlerdi? Paketin içinden USB bellek çıktı. Sedef bu bellekte ne olabileceği ile ilgili merak içerisinde kaldı ama bakmak da istemedi.

Sedef’in diğer evlerden haberi yoktu. Belli bir alandaki tüm evlerde vardı bu bellekler. Paketlerin içinden çıkan USB bellekler, birer ilgi odağı oldu. Ancak bu ilgi, kısa sürede endişeye dönüştü. Belleklerin içindekileri izleyenler olmuştu ve artık bu muhitin bir sorunu vardı.

Bellekleri merakla bilgisayarlarına takan mahalle sakinleri, beklenmedik bir manzara ile karşılaştılar. Ekranlarında beliren görüntüler, gerçek olamayacak kadar tuhaftı. İnsanlar, kendi hayatlarının sahnelerini izliyor gibi görünüyorlardı ama bir şeyler farklıydı. Görüntüler, birer illüzyondu; insanların korkularını, arzularını ve düşlerini çarpıtarak gösteriyordu.

Görüntüleri izleyenler, tuhaf bir hissizlik içine girdiler. Sanki duyguları, anıları, hatta kimlikleri silinmişti. Mahalledeki herkes, birbirine yabancılaşmış, hissiz varlıklar gibi davranmaya başladı. İletişim kopmuş, günlük yaşam durmuştu.

Bu gizemi çözmek için bir araştırmacı devreye girdi. Belleğin içindeki verileri incelediğinde, her bir dosyanın, mahalle sakinlerinin bilinçaltını hedef aldığını keşfetti. Bu dosyalar, insanların zihinlerindeki en derin korkuları ve arzuları manipüle ediyordu.

Sedef bir süre sonra muhitindeki insanların garipliğini fark etmişti. Ne yapacağını bilemediği için de bir dedektif ile görüşmenin artıkkıllıca olacağını düşündü. İnsanlar aklını yitirmiş gibi davranıyorlardı ve her an kendisine ya da birbirlerine zarar verebilirlerdi. 

Dedektif Halil, Sedef ile konuştuktan sonra bellekleri incelemeleri gerektiği anladı. Her ev için özel bir paket gelmişti araştırmalarına göre. İpuçlarını takip ederek; mahallenin dışında terk edilmiş bir fabrikaya ulaştı. Fabrikanın içinde, eski bir bilgisayar ve bir dizi monitör buldu. Monitörler, mahalledeki her evi gözetleyen gizli kameraların görüntülerini yayınlıyordu. Ancak bu kameralar, gerçek görüntüler yerine insanların zihinlerindeki illüzyonları yansıtıyordu.

Gizli gözetlemenin arkasında, mahallenin en güvendiği kişi, eski bir bilgisayar mühendisi olan Yılmaz vardı. Yılmaz, insanların zihinlerini kontrol etmek için bu illüzyonları kullanıyordu. Ancak dedektifin çabalarıyla gerçek ortaya çıktı ve Yılmaz adalet karşısına çıkarıldı. Mahalle sakinleri, yaşanan bu travmatik olaydan sonra gerçek duygularına ve anılarına geri döndüler. 

Betül Fırat

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…