Psikolog Fatma Gezici Pehlivan: “Hiçbir Şey İçin Her Şeyden Vazgeçme.”

Bazen başkalarını memnun etmek için bizi mutlu eden şeyleri bir kenara bırakırız. Ancak bunu çok sık yaparsak, farketmeden bize oldukça zararlar verebilir. Neden mi? Haydi bir bakalım…

Bazı zamanlar hayat bizleri mutlu eden şeylerden vazgeçmeye zorlar. Bunu çoğu zaman yaparız; çünkü genellikle bu davranışlarımızın belirli telafi edici yönleri vardır ve genel olarak dengede hala mutlusunuzdur. Fakat bu her zaman böyle olmaz. Aslında herkesin eşit şartlarda olduğu, her yönden herkesin kazandığı, hiç kimsenin kaybetmediği o ince çizgi noktasını koruyamayabiliriz. Günümüze bakarsak eğer, çift ilişkilerinde eşlerden birinin diğerinin iyiliği için kendi mutluluğuna set koyması oldukça yaygındır. En iyi olanı kazanmak için iyiden vazgeçebiliriz. Başka bir kapı olduğunu bilerek diğerini kapatabiliriz. Fakat karşılığında hiç birşey için herşeyden asla vazgecmemeliyiz.  Daha doğrusu, bizi mutlu eden şeylerden vazgeçmemeliyiz. Bu uçurumdan kendimizi boşluğa atmak gibidir. Bunun bencil olmakla da ilgisi yoktur. Başkalarının ihtiyaçlarını görmezden gelip kendi ihtiyaçlarımızı  önceliklendirmekle de ilgili değildir. Aslında hayat hem kendimizle; hemde diğer insanlarla anlaşmalar yapmamızı gerektirir. İkisi de eşit derecede önemlidir. Kendimizi iyi hissetmemiz için yeterince güçlü ve  kendimize karşı olan öz saygımızı korumamız gerekir. Her gün aynaya bakabilmemiz ve kendimizi tanımamız gerekir. “Ben buyum ve mutluyum” diyebilmemiz gerekir.

Aynı zamanda birlikteliklere gelince, karşılıklı olmaya ihtiyacımız vardır. Bu, her çabanın değerli hale geldiği en önemli noktadır. Bir şeyi kaybetmeniz gerektiğinde, başka birşeyle telafi edildiğiniz noktadır. Mutluluğun paylaşıldığı ve ilişkide biriniz tarafından bastırılmadiğı yerdir.  Bence, bu konu hakkında bir kez  daha düşünmeye değer. Unutmayin bizleri mutlu eden şeyler bizleri tanımlar…