Ağaçtan Kulübenin Tinsel İpomoeası

Ağaçtan kulübenin
Gölgede kalan köşesinden
İzleyen korkular salınıyor

Rüzgâr çanı
Bastırıyor
Karanlıkta ezilen
Çalı çırpının çığlığını

Tinsel Ä°pomoea
Kulübede açıyor
Upsalladan tohumu

Son dördün
Yansıyor duvarına
Kulübenin
İçinden uçan güve
Konmuyor
Vızıltılı ormanın
Dua holüne

Tozlu yolunda
Sürünmüş yılan
İzlerinin kenarında
Açılmış deliklerden
UÄŸuldayan
Yönsüz esintideki
Ötüşme sesleri
Dikenler ve böğürtlenler
Arasından geçiyor

Ağaçların kokusunda
Yutulan zaman
Geriye döndürülüyor
Kulübe inşâ ediliyor daha
Hapsoluyor ân tekrarlara
Pas soluyan saatin
İs siniyor tik taklarına
Siliniyor
Her çivi çakılışında

Kulübenin kalıntısı
Hâlen orada.

UÄŸur Ãœnen