Sür gün e / Sevgi Erol Öçal

Ömrün tufan günleri
Yitik sessiz
Sevinçler kayıp suskun
Adressiz beyaz ölüm
Yaşam yanık ot kuyusu nefessiz
Sesleniyor içine herkes duyan yok
Kendi sözcük kuyusunda kayıp insanlık
Anlamı ağır cümlelerin
Üst üste noktalar kırgın
Soru işaretleri şaşkın
Bir bilinmeze gömülmüş anlam
Sise bürünmüş hayaletler toplamı yaşam
Çürümüş bulanık su
Balık ağı şu hayat
Tutuklu mahpus yaÅŸamak
İlk yaz bulutlarında yıkanıyor bir çocuk
Süpürüyor sevgisizliği
Bakışı barış küreği umut
Çaresiz yüreği mülteci bir kadın
Ötesinden tellerin bakıyor çocukluğuna
Karanlığa yenilmeyen bir sığınmacı sabrıyla
Tüm insanlığın yükü sırtında
Bekliyor Sevgi günlerini
Uyuyakalıyor sonra gece
Üzerinde yıldızları
Güneşin peşine düşmeli Bulutlar gelip geçiici
Sıyrılıp gölgelerden Ağaçlar ve karıncalar misali
Gömülmeli toprağa Kızartmalı yeniden solgun ömürleri kızartmalı sevinçleri
Sürmeli gün e…

Sevgi Erol Öçal

Yazarın diÄŸer yazıları için tıklayınız…