Sevgi Ötesi

Sevgi ötesi bir duygu akıyordu gök gözlere benden
Bin bir umutla bakıyordu gönlüm gönlüne
Aşk ateşine maruz kalan kalbim çölde bir kaya un ufak oluveren
Yağ gibi eriyen gökyüzüne dönmüştü ruhum
Gök gözlere baktıkça
Kalbime saplanan oktan acı hüzün
Beni şehrin dışına itiyordu
Kendi kendine bitiveren otlara dönmüştü gönlümde keder
Tırpanladıkça alttan alta sürgün veriyor
Beni bir deri bir kemik bırakıyordu
Aşkın en koyu halini yaşıyordu ömrüm
Mezarlık tenhalığına bürünmüş ruhum ıssız mı ıssızdı
Gök gözlere açılmak şöyle dursun
Bakışlarından hançer yiyordu bu halis aşkım

Sevgi ötesi bir duygu akıyordu gök gözlere benden
Oralı olmayan gök gözlerin
Salına salına gidişi beni benden alıyordu
Apışıp kalıyordu
Bütün duygularımın konçertosu
Bir idamlık gibi bakmaya başlamıştım hayata
Yaralı yorgun
Yürek yarama kayıtsız kalan şehir
Benden intikam alırcasına alay ediyordu
Bu halis muhlis sevgimle
Şehrin taş bağrı anlamıyordu aşktan
Ama ben
Hep sağlam durur
Sığınırdım hüzün çökünce peygambere

Sevgi ötesi bir duygu akıyordu gök gözlere benden
Çıkarsız, para kokusu barındırmayan
Ve vurgun yüreğim
O cennet gözlerden yaşama sevinci alıyordu
Salıyordu kendini
Neşe saçan kır çiçeklerinin kokusuna
Bir arı gibi
Bal yapma hevesindeydi ki,
Aniden çiseleyen ayrılık esintileri
Yürek yarasına bir yara daha ekliyordu
Vurgun yüreğim
Kendinden geçerek Ferdi şarkılarına meyletti
Orada, o şarkılarda teselli aradı
Vurgun yüreğim

Sevgi ötesi bir duygu akıyordu gök gözlere benden
Yanan bir orman sıcaklığı tenim
Ele veriyordu bu halis aşkı
Şehir gülüp geçiyor
Bu aksayan adam mı gök gözlere vurgun diye
Hafife alınan bendim
Bendim gölgesine bile nefrette bakılan
Ve ayrılık geldi çattı
Sanki dörtnala giden bir attı
Uzaklaştı, uzaklaştıkça küçüldü ve gözden kayboldu
Geriye hazin bir aşk
Yaralı bir yürek
Kürek mahkûmları gibi bir deri bir kemik kaldı
Kalbim bir Ammar hüznü

Murat Kaya

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız.