Sen Gidiyorsun / Heybet Akdoğan

sen gidiyorsun
ben ayrılığın dinmeyen sancısıyım
kirpiklerim damıtıyor vedasız gidişinin acısını

sen gidiyorsun
ben seninle gelmek istiyorum
daha ilk dönemeçte seni kaybediyorum
gülendam hayalin karşılıyor beni
ruhum ayrılıyor bedenimden

sen gidiyorsun
her gece hummaların döşeğinde tenim
bedenim ve ruhum
yan yana gelmenin imkânsızlığı

sen gidiyorsun
ben şairlere sığınıyorum
şairler ki aşkların son umudu

denizlerin yanışıyla
ateşlerin ıslanışıyla
sen gidiyorsun
ben kaldığım tufanın
kıyılarına çarpıyorum

sen gidiyorsun
göçmen kuşların yola koyulmuşluğuyla
göç mevsimi rüzgârlarla
turaç kuşlar havalanıyor ardınsıra
kanatları göz kapaklarıma çarpa çarpa
kar serpilirken gözyaşlarıma
senden eriyen bir vuslat kalıyor bana

Heybet Akdoğan

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…