Heybet Akdoğan

yaşamak bir düşü bölüşmekti bulutsuz gökyüzüne beyaz bir dilek adayıp yeryüzünde boğmaktı putları yaşamak yürümekti haramiler tepişirken üstümüzde ölü çığlıklarıyla dirilmekti yeniden nefes almaktı yaşamak havaya karışan zindan kokusuyla dudaklarda..

düşlerimiz yoksulluk kokar arya sessiz çığlıklarla düşeriz uçurumlardan fırtınalara sarılırız serüven değil hayatımız sömürülen dünyanın aşıklarıyız bir simyacı merakıdır yaşamı seven yüreğimiz umut kıvılcımlar çakar karanlık günlerimize tarih bizim gibi..

büyümüşsün cihan bebe yüzüne mihriban serpilmiş acının çilenin beşiğinde süt emdin şimdi direnmenin boy vermiş fidanısın bir yerlere dalıp dalıp bakıyorsun cihan bebe öyle bakma cihan bebe gözlerin urgan olur..