BİYOGRAFİ
Adım Agit; kahraman demek, soyadım Destan; abartmak demek. ‘’Sevmek mübalağa sanatıdır.’’ denir. Belki de öyledir ama sevmek kahramanlık değildir.
‘’Aşk köpekliktir.’’ 1993 yılında, yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlı bir şehirde, Siirt’te ağlamışım ilkin. Bir yazmaya bir de yazılanı oynamaya düşkünüm. Biri edebiyat, biri tiyatro; halbuki ikisi de edebiyat.
Psikolojik danışanım, zaman zaman da psikolojik danışırım. Kelin merhemi hesabı… 2016’da Hoşçagel isminde bir şiir kitabım, 2017’de Lora’yı Arayan Adam isminde bir anlatı kitabım ve 2024’te rabb’ime sms isminde bir isyan kitabım basıldı.
Çeşitli dergi ve kitaplarda öykülerim yayımlandı, ödüllere layık bulundu. Sağ olsunlar. Persona Sanat Topluluğu isminde bir tiyatro grubunun kurucusuyum. Oyunlarımızı ben yazarım. Sahte Uçmag isminde henüz sahnelenmemiş bir oyunum Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğünce ödüllendirilidi, onlar da sağ olsunlar. “rabbime sms” kitabım kitap satan sitelerde mevcut, diğerlerinin baskısı tükendi.
Yarı biyografik bir roman hazırlığındayım. Hayatımın en zor eseri olacak, hissediyorum. Kendimi övmeyi sevmem, siz överseniz sizi severim. En son ezşiir. dergisinde bir şiirim yayımlandı.
Tezerciyim, edebiyat, yaşama tutunmak için var. Yoksa ölüveririz.
agittdestann@gmail.com
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.
“Edebiyat yaşama tutunmak için var, yoksa ölüveririz” diyorsunuz ya, çok doğru bir tesbit. Tezer Özlü de “Edebiyat, yaşam ve ölümün sınırlarının artık acıları tutamadığı, tutmaya yeterli olmadığı yerde başlamıyor mu?” sorusunun yanıtını , Yaşamın Ucuna Yolculuk” adlı kitabında aramış. Peki, bulabilmiş mi aradığı yanıtı? Sanmıyorum… Ne Prag’da Kafka’nın, ne Trieste’ de Svevo mezarları başında ne de Otel Roma’da Pavese’nin cesedinin bulunduğu yatağa bakarken. Edebiyat, yaşam ve ölümün sınırlarının artık acıları tutamadığı yerde başlasa da hayata karşı savunamıyor bazılarımızı… ve ölüveriyoruz…