Mâvişim

Ben ki yalnız sende sonsuz âşkı buldum mâvişim
Bin şükür, güller açan bir bahçe oldum mâvişim

Gördüğüm her şeyde senden başka renk yok, sevda yok
Sanki cennetten güzel sevginle doldum mâvişim

Ellerim kokmaz yalan, kokmaz dolan, sen hep inan
Bir senin aşkınla içtenlikle güldüm mâvişim

Endamından hangi endam bin güzellik almıyor Şavkının Mecnûn olup ezginle kaldım mâvişim

Servan’ındır gözlerinden, saçlarından mest olan
Hasretinden kalbinin her yerde öldüm mâvişim

Ediz Servan Erdinç