Mâvişim
Fâilâtün Fâilâtün Fâilâtün Fâilün
Ben ki yalnız sende sonsuz âşkı buldum mâvişim
Bin şükür, güller açan bir bahçe oldum mâvişim
Gördüğüm her şeyde senden başka renk yok, sevda yok
Sanki cennetten güzel sevginle doldum mâvişim
Ellerim kokmaz yalan, kokmaz dolan, sen hep inan
Bir senin aşkınla içtenlikle güldüm mâvişim
Endamından hangi endam bin güzellik almıyor Şavkının Mecnûn olup ezginle kaldım mâvişim
Servan’ındır gözlerinden, saçlarından mest olan
Hasretinden kalbinin her yerde öldüm mâvişim
Bir karlı dağım şimdi Eteklerim de bahar Başım dumanlı sisli Çimen yeşili toprak Elbisesi çiçekli Dans eden o bulutlar Mavilikte sarhoşlar Ruhum deli mi deli O dağın yükseğinde Tutuşmuşum gün..
İki yüzlü şehrin ışıkları yanar söner Kalbi külüstür arabalar geçer gider Birileri gülerken kah kah kah Birileri ağlar ah ah vah Her yandan kakofoni sesler Duyulur masalardan masalara Es vermeden..
Gülleri andıran gülümsemen getirirdi ömrüme baharı, Kendime gelirdim, duya duya yüreğinde tüten muhabbeti. Sende bulmuştum, soluklanmak için sevda yüklü çınarı, Bir hiç olup çıkmıştı, gözümde dünyanın can alıcı serveti. Yepelek..
Bir sabah uykunun en tatlı hâlinden kaldırıp bizleri Ansızın asmaya götürecekler Onlara bu hakkı veren bizleriz Urganı dikende Dar ağacını kuranda Bizleriz Biz ki bizden olanın Kafasını kesip Bizden olmayana..
Sen kokmayacak hiç kimse Tutturamayacak kömbelerinin tadını Gülüşünün tınısını Huzur vermeyecek Senin bana seslenişin Ve saçlarımda ellerini gezdirişin gibi Yankılanacak içimde uzaklardan sesin Diyeceğim daha fazla zaman geçirmeliydim Dileyeceğim en..
Yorum yaz