Leylak Kokusu

Çocukluğun Leylak kokusu bırakmadı peşimizi
Tül perdeli camlarda beklerken biz baharı
Bürüdü gönlümüzü
İlmek ilmek dokudu ruhumuzu
Titretti tellerini yüreğimizin
Derme çatma o evlerin bahçelerini süsleyen umudun müjdecisi
Leylaklar kış güneşinin narin çocuğu
Unutulmaz sevdaların dimdik duruşu
Fukara biçareliğin tomurcuk hali
Leylaklar güneşe dönerken yüzünü
Biz gömmüştük içimizin
Gün görmeyen bulutlu karanlığını
Bir ömür geçti
Geçmedi Leylak kokusu…

Sevgi Erol Öçal