ŞİİR
Kuytudan uzanan kırışık bir el
Serpiyor geceyi toz toz
Tenhâdan geçerken gölgem
Dönüp bakıyorum geçmişime
Meğer ıssızlıkmış yaşadıklarım
Güveli güvensiz gerçek ben
Yasakmış sahte dünyama
Uzaya gömülmüş bir hazineymiş o
Kimsenin bulamayacağı
Yine de parlıyor tini
Yokluğun en koyu köşesinde
Üşüşüyor gerçek dışılığından
Çürük bilincime
Kuytuda fısıldayan kayıp bir dil
Çağırıyor beni derinlerden
Duvara yansırken gölgem
Uğur Ünen
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.
