ŞİİR
Köküm hep derinde bekler baharı
Eksik bir güneşle üşüyor dünüm
Coşkulu bir nehir yatağım Islak
Donmuş kuru dallar
Turuncu küskün
Buza dönen içim çiçeksiz çimsiz
Dehlizi kuytuda saklı bir düğüm
Buğulu bir nehir sanki geçmişim
Soluk bir mazinin gölgesindeyim
Kimsesiz tünelin çıkışı sensin
Sensizlik tekliğin soğuk sokağı
Lambası kırılmış ıssızlık dolu
Köküm hep derinde bekler baharı…
Sevgi EROL ÖÇAL
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.