Kakofonik Manzaralar / Uğur Ünen
İki yüzlü şehrin ışıkları yanar söner
Kalbi külüstür arabalar geçer gider
Birileri gülerken kah kah kah
Birileri ağlar ah ah vah
Her yandan kakofoni sesler
Duyulur masalardan masalara
Es vermeden ese ese
İlk doğanlar ve son ölenler
Çok yaşayanlar ve hep izleyenler
Tam yapanlar ve yarım hayal edenler
Hepsi aynı kokuşmuş şehirdeler
Çaresizliklerinden bihaber
Belki hiç karşılaşmamışlar ikiz ruhlar
Uzak yakın manzaralarda çerçevelenenler
Kendi derdinde ya da zevkinde gelip geçenler
Yapma ve gerçek iç içeler
Bulanık sularda akarak silinirler
Gündüz geçici umutlar gece kalıcı hayaller
Esintiler içinde tatlı hüzünler
Çocuk gülüşünde saklı yaşlı sessizliği
Arasında duyulan tüm o ölüşen sesler
Bir yakınlaşır bir uzaklaşır
Keşmekeş bitmez
Uğur Ünen
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız...
Ektik yüreklerimize kokuları özgürlük Renkleri devrim acıları hüzün Işıkları yıldız yoldaşları ektik yüreklerimize Karanfil kokulu karanfil renkli yoldaşları Geçen zaman büyüttü karanfilleri Acırken yüreğimiz boylandı karanfiller Kızıl a durdu yürekler..
Yazabilseydim seni… altın yaldızlarla dolaşacaktın semalarda.. Saçlarını savuştururken gözlerini kısarken Sevebilseydim seni… Kıyamet kopacaktı avuçlarımda. Yasak sevdamın baş tacısın Gözlerimde duru bir su adın Dudaklarımdan akıyor sensizliğin. Boş versene yanacaksa..
Kırmızı şapkalı kız Her gün ellerinde kanlı karanfiller ölüyordu Ve onlar için elimden hiçbir şey gelmiyordu Savaşta hep ölenler Ve kahramanlar oluyordu Kötülerden kurtulmaya Suçluluktan arınmaya Ne kadar da az..
Biliriz Baharları biliriz biz hepimiz Bedel ödeyenler sürgün edilenler Biliriz biz biliriz biz hepimiz biliriz Bahara tohum ekenler dallanıp budaklananlar Çiçeğe duranlar bilir Baharlar hep gelir gelir hep baharlar Gecikmeden..
Suçluyum Seninle daha fazla vakit geçirmediğim Ellerini yeterince tutmadığım için Mutsuzum Sana daha fazla sarılmadığım Seninle yeterince görüşmediğim için Düşüncelerini görmezden mi geldim Seni sen olarak kabul mü etmedim Susturdum..
Yorum yaz