ŞİİR
savurgan bir zamanın ellerinde
bir serçe kanadı gibi titriyorum
çocukluğumun hatıralarını
suya düşen ay ışığında arıyorum
anılar dalgalarla dağılıyor
sessizlik bir deniz gibi kabarıyor içimde
büyümek eksilmekmiş
her nefes biraz daha azalmakmış
büyüdükçe yitiyorum soludukça seyreliyorum
gün ışığı dokunmasın bedenime eriyorum
rüyaların merhametine sığınacak kadar
gerçek acımasızlaşırken
sevdikçe yalnızlaşıyorum
eziliyorum
yaşamak uğruna her şeye yabancılaşıyorum
bir uçurumun kenarında göğe bakıyorum
elimde paramparça edilmiş eşit bir dünyanın pusulası un ufak
gökyüzü eğiliyor yüzüme
sınıfsız bir hayatta
yeryüzü ne kadar da mavileşiyor
her kıvrımında güneşe doğru bendini aşan gökyüzü aynasını sonsuzluğa akıtan
çağlayan bir ırmak gibiyim
ırmaklar ki dağların uygarlığa ağlayışıdır
taşlanarak kovulanların sesi dağların gözyaşından duyuluyor
keklik çağlayışlarıyla karışıyor vadilere
dilimde kır ezgileri
dağlarda adları ve renkleri yasaklı
çiçeklerin türküsünü söyledikçe çoğalıyorum beyaz bir çiğdeme vuruldum
özgürlük kokuyorum
filizlenmek için yılmadı
toprağın karanlığında esarete direnen tohum
mayıs sevdamdır
güneşin gülmüşlüğü vardır üstümde
sevgilim karanfil sermiş bahar mevsimine
ölürüm
birlikte yürümüştük
aşk yolu dediğimiz patikalarda
ne olur ağlamasın yıldızlar birde karanlıklar akmasın üstüme
çiğ tanelerinin alnımdan öpeceği bir şafağı bekliyorum
aydınlığın müjdesi karanlık hücrelerdedir göğsümdeki tırnak izleri it pençeleridir
yaralı bir bulut kanıyor
buğday sarısı saçlarıma
yersiz zamanın ilk karı düşüyor
adımlarım dehşetle döşenmiş kaldırımlara yöneliyor
şehirler kabus furyası
uğursuz rüyaların panayırı
düşler çürüten
bakıp da göremediğimiz her şeyin prangası şehirler
uyuyanların labirenti
gölge ustalarının oyunu
her sokak bir yanılsama her duvar bir perde
duldalarda oynanan oyunların gizi sokaklarda
mekân tutmak hep ölmektir buralarda
oysa dingin bir ışık hâlâ parıldıyor
vakit tan vaktidir alamut’un yamacında henüz göz değmemiş bir günü
ateşe üfleyenler doğuracak işte o gün
büyüdükçe çoğalacağım nefes aldıkça
“bir orman gibi kardeşçesine yaşayacağım”
gökyüzünde ayrı ayrı yıldızlar gibi bir tek geceyi aydınlatacağım
Heybet AKDOĞAN
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…
