Islık / Sevgi Erol Öçal

Tepelerin sancılı ıslıkları
Çaldı gecenin karanlığını
Ağladı karanlık
Uğultusu zılgıt  şiddeti derin
Esti gürledi  ıslık
Getirdi uzakların çığlığını getirdi ıssız
Toynakların  nal sesleri
Vuruyordu cansız siyahlığı yer yükselirken göğe
Dört bir yanı tutsak etti ıslık sesleri
Gelmekte olan hazan ın
Şiddeti yüksek rüzgarı sağır etti kulakları
Sancısı büyüktü son vedanın
Ve büyüktü sancısı sonbaharın
Dinmedi uğultusu çığlıkların
Cam kırığı yıldızlar söndü
Biçarelik yansıyan evlerin ışıksız  pencereleri  vuruldu
Bozuk kilitli eski kapıları çalındı
Esen yel in korkulu bağırtısı inletti karanlığı
Zifiri karanlık ürktü
Yeleleri uzun bacakları güçlü bir atın huzursuzluğu sardı geceyi
Tepelerin ince uzun acılı ıslıkları
Gecenin karartısını kuşanıp
Vurdu mührünü
Çoğaltıp yalnızlıkları
İmzaladı çıkışsız hayatları
Ezip geçti rüzgarıyla
Geleceğin oğullarını ve kızlarını
Kıskanıp atların şahlanmasını Yok etti var sanılanı…

Sevgi EROL ÖÇAL

6 Eylül 2022

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…