Hicran / Heybet Akdoğan

gözlerinde mutuluk sandığın sızıların acısı
birikmiş gözbebeklerinde
kaybettiğin sevgilinin arayışlarıyla
acının taşrasındasın
bakışların
umudu beklemekten yorulmuş
mutsuzluk
dudağından düşen
yitik bir aşkın fısıltısı

durgun yüzünün arkasında yalnızlığın mahşeri
yargılamaktan sinirleri boşalmış vicdan azapların
doymak bilmeyen arzularının tükenişleriyle
öznesini kaybetmiş aşkın çıkmazlarındasın
güzün sararttığı bozkırlarda
gün gün ölüme yürüyorsun

yaşattığın haksızlıkların hapsindesin
hasretin ve ayrılık
artık mutluluğu beklediğin günlerin sabrı

çehren
kırılıp bir bir dökülen kirpiklerinde asılı
zülüflerinden süzülüp inceliyor zaman
omuzlarına yaslanıp oturmuş hicran
pişmanlıkları kuşanmışsın
mutluluğun söküğünden gülüşün aralanıyor

harcanmış yılların buğusunda
sevdanın sözünü tükettin
vuslat
terk etmiş seni
tıpkı güzelliğin gibi

Heybet Akdoğan

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…