HANDAN EYLER BENİ BAKIŞLARIN / Murat Kaya

Acıyla kederle dolu yıllarım bir bakışınla huzurla tanıştı,
Ben süt dökmüş bir kedi gibi ürkek gözlerle etrafı süzerken.
Ve dışlanmanın ıstırabıyla gam yüklü kervanları art arda düzerken,
Beni hüzne gark eden zaafım dost yüzlü düşmanlara kanıştı…
Ben iyilik meleği kesilip kalbimi insanların saadeti için büzerken.
Aksayan yanım cemi cümlenin diline pelesenk olur iken,
Senin umut vaat eden gözlerin bir ipti beni hayata bağlayan.
Ve bal damlayan dudakların kızgın demirdi yüreğimi dağlayan,
Ben her dem dünyadan el etek çekip de peygamber iklimi solur iken…
Ruhum, hep seni şarıldayıp duran bir duru çağlayan.
Bana koşan adımlarında buluyordum yaşama sevincimin tadını,
Ben koskoca şehre sığmaz, ruhuma koca dünya dar gelir iken.
Ve melül mahzun yürek sesinle hayatıma revnak – ı bahar gelir iken,
Böylece yazıyordum hayatımın her anına gülleri anımsatan adını…
Seninle baş başa kalıp dertleşerek huzura ermek naçar gelir iken.
Yüreğine yazdıklarını engin ferasetle okuyan sade bendim,
Şehir ahalisi kem sözlerle kalbimi bin bir yerinden her dem kırar iken.
Ve sen her şeye rağmen koca şehri karşına alıp yaralarımı sarar iken,
Ben ruhumla hazar eyleyip, nefsin vesveselerini yendim…
Bana uzanan ellerin Lokman Hekim gibi yürek yarama yarar iken.
Beyaz gül goncası yüzünde gördüm, yanık yüreğini bana,
Kendi halime ağlayıp da durur iken, açıkmış bir çocuk gibi ben.
Ve şefkatli kollarını bir kartal gibi açar iken yaralı ruhuma candan sen,
Senin duygularında eriyip, bir mum gibi yanıyordum senden yana…
Hiç aldırmadan sefil güruha aksayan yanımla alay edip gülen.
Dünya malı bir çirkef olup çıktı, seni gördüğüm günden beri;
Bütün bir dünya servet biriktirip, insani duyguları hiçe sayar iken.
Ve gönlüm hiçbir şeyi kale almayıp gönlüne bir yıldız gibi kayar iken,
Bana olmak şeref verir iken kapının itten aç yılandan çıplak bir çeri…
Bütün bir insanlık aşkın çileli sularında yüzmekten cayar iken.

Murat Kaya

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…