ŞİİR
Kara gözlerinden aldığım aşk oduyla özüm yanar,
Tepeden tırnağa alev helezonlarıyla benliğim donanır.
Senden vareste kaldığım her anım ki içten içe kanar,
Bütün samimiyetine rağmen bu mukaddes aşk kınanır…
Yine ruhum kendine gelip anılara ekmek gibi banar.
Mahzun bu gönlüme hep hatıraların can suyu olur,
Bundan dolayı çok yıllık bitkiler gibi her dem diri kalırım.
Nazlı bakışların, bana Yusuf’a hayat veren kuyu olur;
Hep yanık kalbimle İsmail gibi yoluna kurban biri kalırım…
Öyle bu aşkla beni hayata bağlayan İbrahim huyu olur.
Murat Kaya
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.