Gel Ey Yarim / Murat Kaya
Bahar
Artık kapımı çalmaz oldu
Her gün her saat kış kalbimi mesken tuttu
Bir o yana bir bu yana
Poyraz acılarımı savurur oldu
Güneşim söndü nevrim soldu
Hançer yemiş cilasun gibi can çekişmekteyim
Gel ey yârim
Cennet cevahir bakışlım
Yüreğime kırağı düştü
Hasretin buz dağı gibi üzerime çöktü
Çocukların boynu bükük
Bütün umutlarım yıkık dökük
Ciğerlerim sökük kaldı
Gel ey yârim
Revnak – ı baharım
Geceler uzadı da uzadı
Hayalin bir alev misali her yanımı sardı
Yıldızlar artık benimle konuşmuyor
Sanki ben ben değilim
Bahçemdeki güllerin narası cihanı tuttu
Gök delindi yer çatladı
Mansur avazı hayatımda karar kıldı
Gel ey yârim
Ruşen – i dilberim
Murat Kaya
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız...
Ektik yüreklerimize kokuları özgürlük Renkleri devrim acıları hüzün Işıkları yıldız yoldaşları ektik yüreklerimize Karanfil kokulu karanfil renkli yoldaşları Geçen zaman büyüttü karanfilleri Acırken yüreğimiz boylandı karanfiller Kızıl a durdu yürekler..
Yazabilseydim seni… altın yaldızlarla dolaşacaktın semalarda.. Saçlarını savuştururken gözlerini kısarken Sevebilseydim seni… Kıyamet kopacaktı avuçlarımda. Yasak sevdamın baş tacısın Gözlerimde duru bir su adın Dudaklarımdan akıyor sensizliğin. Boş versene yanacaksa..
Kırmızı şapkalı kız Her gün ellerinde kanlı karanfiller ölüyordu Ve onlar için elimden hiçbir şey gelmiyordu Savaşta hep ölenler Ve kahramanlar oluyordu Kötülerden kurtulmaya Suçluluktan arınmaya Ne kadar da az..
Biliriz Baharları biliriz biz hepimiz Bedel ödeyenler sürgün edilenler Biliriz biz biliriz biz hepimiz biliriz Bahara tohum ekenler dallanıp budaklananlar Çiçeğe duranlar bilir Baharlar hep gelir gelir hep baharlar Gecikmeden..
Suçluyum Seninle daha fazla vakit geçirmediğim Ellerini yeterince tutmadığım için Mutsuzum Sana daha fazla sarılmadığım Seninle yeterince görüşmediğim için Düşüncelerini görmezden mi geldim Seni sen olarak kabul mü etmedim Susturdum..
Yorum yaz