ŞİİR
Bir çocuk tanıdım henüz on iki yaşında
Dünyanın derdi gamı yalım yalaz başında
İter durur almış bir hurdacı arabası
Kimse yüzüne bakmaz yok mudur akrabası
Hurda alırım hurda alırım diye nara
Yüreği hasret kalmış yemyeşil bir bahara
Sokak sokak gezer durur kalbi imdat sesi
Üstü başı kire batmış pas kokar nefesi
Dört elle sarılmış hayata umudu taze
Onu bu hayata süren eller ki kepaze
Atılmış hayatın tam orta yerine eyvah
Bu yaşında olmuş üstü başı pas bir seyyah
Bütün şehri adı gibi ezbere biliyor
Kardeşleri için Allah’tan yardım diliyor
Zor bir hayat yaşar durur bu çocuk muteber
Geceler karanlık bir dehliz gündüzler makber
Bir dilim ekmek parası bir yudum mutluluk
İçin can evinden taşarak koşar bu çocuk
Yorgun argın yatağa düşer içinde huzur
Bir hayata çattı hayatın kendisi muzur
Ekmek parası bu birkaç kilo hurda satar
Her akşam eve dönüşte kalbine tuz katar
Sabahın seher vaktinde yola revan olur
Her gün sabah ezanında ruhu şifa bulur
Elleri nasır tutmuş çocuk yüreği hüzzam
Boyu bir seksen üç kara gözleri muazzam
Hayata sıkı sarılmış kalbi pır pır atar
Hep erken kalkar sanki dikenler üstünde yatar
Arar da bulur ekmek parası için hurda
Yaz kış baharın durmadan çalışır çamurda
Murat Kaya
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…
