ŞİİR
Bir mecnun oluverdim, kara gözlerin umut ışığı yakınca;
Tutunacak bir dal bulmanın sevinci içime doluverdi.
Elimden tutup da, yakama kutsal yaşama sevinci takınca;
Sam yeli vurmuş umut dağlarım, birdenbire yeşerdi.
Ve duyguların yüreğime bir ırmak gibi şarıl şarıl akınca,
Aşk odunu pir ruhum beyaz gül goncaları diye derdi.
Hor görülüp dışlanan benliğim gözlerinde buldu medet,
O kara kara bakışlar, kalbimi işledi bir mimar gibi.
Gölgende bile bulurum, yaşama dair ebet müddet devlet;
Sen gönül dağımda cıvıl cıvıl öter iken kuşlar gibi.
Bilir iken aşkınla cayır cayır yanmayı en büyük marifet,
Ben inci oluyordum, gözlerinden dökülen yaşlar gibi.
Murat Kaya
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.