Ateşten bir gömlekti giydiğim / Heybet Akdoğan

yangınlar çoğalırken içimde
şeytanı kurban ettim külüme
duman sardı gökyüzünü
güneş utandı
gri bulutlara gençliğim kaldı
gölgem uzaklaşırken benden
bir yanım hâlâ karartıydı
ona hep ben diye baktığım
yüzü maskeli dostummuş tanıyamadığım
ah mağrur kalbim
sevgiliye vaadsiz şarkılar söyleyen yılan dilim
ateşten bir gömlekti giydiğim
aşk eli iki yakamda ahıydı sevdiğimin
hece hece okudum hayatı
zihnimde kalan cümle çağımın cehaletiydi
umudu toplamak istedim ellerimde
avuçlarıma serpilen
mevsimi geçmiş yanık buğday tozuydu
yokluktu düşen hep payıma
yalvardım tanrıya
bir avuç kara toprak yetişti imdadıma

Heybet Akdoğan

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…