Aşk-ı Muhabbet 1 / Murat Kaya

.

97 views

Beyaz bulutun koynunda ay mışıl mışıl uyumakta
Gençliğim sarılı durur bir yumakta
Sen gelirsin aklıma
Gözlerin deler kalbimi iri kara gözlerin
Dicle kenarında otlayan eşeklerin annelik duygusu mest eder beni
Ben Fırat’ın koynundan rüzgâr alıp geldim
Büyük şehirlerden ayrıldım
Küçük şehirlerin huzurunu içtim
Saçlarım ağardı gözlerimde fer azaldı
Yaşım baston taşıyacak yaşı çoktan geçti
İçimden bir ırmak gibi geldi geçti hüzün
Kadim şehirlerin ellerinden tutma iştiyakım tavan yaptı
Peygamber nuruna hasret kalan şehirlerin gözleri kan çanağına döndü
Huzur dağıtan iklimlerin ışıkları bir bir söndü
Ben gittim aşk odu aradım Yunus’un ayak bastığı topraklarda
Mevlana’nın sırrına vakıf olmak için çırpındım durdum
Kurşun yemiş bir serçe gibi
Leylekler konmuyor artık bacalara
Turnalar haber getirmiyor artık
Yağlı urgana çekilen Pir Sultan Abdal
Sehpada çıldıran Mansur avazı
Hâlâ şehrin göbeğinde zulme meydan okumakta
Ve benim ruhumu Hızır hikmeti dokumakta
İdris kumaşına hasret yüreğim boyuna kanamakta
Sakarya savaşından kalma acı bir ninni beni her gece uyutmakta
İstiklal Harbi’nin ruhu içime bir sağanak gibi boşalır

Toprak kokan ruhumda maşukunu kaybetmiş saksağanlar dolaşır
Geçer gider içimden yağmur yüklü bulutlar
Kalbimde biriken hüzünleri alıp memleketimin her köşesine serper
Kırmızı güllerin yanaklarında bir damla olurum kimi zaman
Kimi zaman er meydanında bir cengâver kesilirim
Şiirimin gür sesi bin yıllık acıların dili olur
Doğu Anadolu’nun yüksek dağlarında yankılanır sesim
Nefesim Ege kıyılarına varır
Hayda bre efeler zeybeğe tutuşurlar gönül dünyamda
Toros dağlarına sırtımı yaslar
İç Anadolu’nun ayaza çalmış yüreklerini dinlerim
Memleketimin her köşesinden bir tatlı gülümseyiş mırıldanırım
Musa Hızır yolculuğundan kalma hikmeti içerim kana kana
İsa ile göklere yükselirim
İdris ile kumaş biçerim
Yakup ile sabrın kanatlarına tutunup beklerim umutla
Eyüp ile şükrün serin sularında yıkanırım
Bir Mansur avazı olurum modern zaman içinde
Yunus’tan birkaç dörtlük sererim gecenin hüzün çağıran şarkılarına
Kadim musikinin ellerinden tutarım
Bozkırın tezenesine selam yollarım gözlerim yaşlı
Bir uçtan bir uca Anadolu kokarım buram buram
Karadeniz’de fırtınalı bir deniz
Ege’de süt liman olurum
Yoğurt mayalayan anaların sıcak yüreklerinden merhamet koparırım
Günyüzü görmemiş çocukların sineleri ısınsın diye
Yurdumun güzel insanlarına gülüşümden birkaç damla nur hediye
Benim bağrı yanık sinemden
Harun peygamberin sabrı parıldar alnımda
Alnı açık başı dik bir şiir destelerim geceler boyunca
Ay ışığında işleme yapan narin ellerin türküsü dudaklarımda
Pancar çapalayan kadınların matemi yanı başımda
Benden yana bir hüzün çiseler durur şehrin yanık sinesine
Şehirlerin büyük şehirlerin tozunu yuttum
Havasını soludum tarih kokan şehirlerin
Süleymaniye’de muazzam bir kubbe oldum
Selimiye’de minarelerden avazım haykırdı günde beş vakit
Fatih’te Akif’ten kalma dizelerin ruhuna sirayet ettim
Beni güngörmüş kadınlar anladı biraz
Biraz yarasa benden yana ağıt yaktı
Yalnız kalışımın sırrını çözmeye çalışırken
Mor dağların uğultusu
Yankılandı hüzzam makamı gecelerimin içinde
Hikmet dağıtan Hızır gelsin diye ellerim semada
Gözyaşı döktüm bir bulut gibi rüzgârın koynunda nefes alarak
Yalvaç izinde kalarak
İstiklal Harbi’nin ruhunu okudum
Ertuğrul Gazi’nin yanında ok atan alperenlerin özlemi odum
Odun ateşinde yandı yüreğim
Kadim zamanlardan tüten ruhun müşterisi çıktım
El âlem boncuk boncuk dağılırken eğlence hayatına
Ben bir tespih tanesi oldum pir – i fanilerin elinde
Gecemi aydınlatan mehtap
Yüreğime yara açan iri kara gözler
Yalvaçtan kalan yalım yalaz sözler
Bir mermi gibi geçip gitti kalbimin kıyısından
Kalbimin yanık kokusu hâlâ şehri aydınlattır