ŞİİR
uzun nehirlerin
dağlara uzanan yolculuğuydun
aklında firari gitmeler
yolunda dalgın dalgın
sana hayran hayran bakardı ceylanlar
ayaklarını öperdi çakıl taşları
sen kentlilerin günahlarından kaçan
infilak etmiş isyandın
gittin
göçtün buralardan
yağmurlar yağar
ıslatır yokluğunu
dalından kırılmış bir gülün acısını
kaldıramayacak kadar aşktın sen
sessiz iniltilerimden
yastığıma damlıyor gözyaşları
çığırtkan anlarda
saçlarına tünerdi kelebekler
ve sonra usulca çarparlardı yüzüme
kapanınca kanatlar
karanlıklar çekilirdi benzime
bir bilsen
sen firar ettiğinde
kaç muhacir ören eyledi buraya
kime sorsam
herkesin adresi senin vardığın ülkeydi
öylece bakıp kalıyorum
kimsesizliğimin aynasına
ve sonra anlıyorum ki
yaşamak boş yere nefes aldığım
senden kalan bir esintiymiş
içime her çekişimde kalbimi solduran
bir musibet gibisin
tüm şehvetiyle
aşk bundan sonra haram
gözlerin ecele bakmış gibi
seni hatırlamak ömrüme ferman
Heybet AKDOĞAN
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…
