Alime’nin Türküsü / Uğur Ünen
Anneme…

Değdi nazar o güzel gözlerine
Kaybettin birini daha çok küçükken
Bilemezdin ki sevdiklerinin erken
Ölümlerini göreceğini
İçine attın tüm acılarını
Kimseyi kırmak istemedin
İyiliğin ve sevginle
Işıl ışıldı masum yüzün
Ve o biricik hassas yüreğin
Gelin olunca gurbete düştü yolun
Kalan sevdiklerinden uzakta oldun
Uzakları anlatan türküler dinleyip sustun
Kavuşacaktın köyüne belki bir gün
Her acı sende derin iz bıraktı
Dayanamazdı bu kadarına saf kalbin
Her zaman iyi bir insan olmayı bildin
Sevecen bilgeliğinde tatlı inatçıydın
Hiç değişmedin, hep aynı sen kaldın
Sevmeyi gösterdiğin çocuklarına
Tevazu ve doğruluğu öğrettin
İçten öpülesi yorgun ama güçlü ellerinle
Çocuklarını kucaklayıp nasıl da severdin
Tutunmaya çalıştın hayata
Savaştın, dayandın bir umutla
Kader denilen keskin bir durakta
İnerek geçip gittin
En gerçek dünyaya
Duy ki her zaman sevileceksin
Sen sevgiyi en çok hak edenlerdensin
Etrafın hoş kokular ve güllerle bezensin
Artık sevdiklerinle kavuşmuş bir hâldesin
Uğur Ünen
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız...
Yorum yaz