Sen Bana Gülünce / Hatike Şengül

I
sen benim yüzüme gülünce
yeryüzünün bütün kuşları penceremi tıklatırdı
beş yağmuruna gelirdi geveze petunyalar
sonbahar ne? sarı nasıl? hüzün kim?unuturdum
sen benim yüzüme gülünce
o büyük, o kor, o kıvılcımlı ağzını öpmek isterdim

II
sen benim gözlerime bakınca
üzerime yağdırırdı yorganlarını şubat
damarlarım ısınır, kanım terler, iliklerim yanardı
yaz şarkılar söyler, gökyüzü sarhoş olurdu
Ay taşardı testilerden,yıldız damlardı tenekelerden
sen benim gözlerime bakınca
düğmeleri açılırdı irislerimin o pürüzsüz, o muazzam, o dolgun aklı seyrederdim

III
sen benim ellerimi tutunca
yosunlar sarkardı gözlerimden, fıskıyelerden mercanlar fışkırırdı
seyyar kumsallar gelirdi şehre, yırtık saçlarımdan güneş girerdi, üşümezdi ince fikrim
sen benim ellerimi tutunca
yelken bezlerine denizyıldızları konardı
kahkahalar atardı çakıl taşları, vals yapardı gemiler

IV
sen benim saçlarıma dokununca
çengellerini çekerdi keneler, göğsümde ağrılar dinerdi, elbiseme çiçekler düşerdi
sen benim saçlarıma dokununca
kan basardı ağaçları, kan basardı otları, dağların yüzüne renk gelirdi
halsizliği biterdi ırmakların, yorgunluğu geçerdi atların

ben o ırmaklara binip hep sana koşmak isterdim
ben o atlara atlayıp hep sana yüzmek isterdim

Hatike Şengül

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…