Fergun Özelli “HIŞ” Hakkında Yazdı

İzmirli Şair Fergun Özelli, ‘Faş’ adlı kitabıyla, 2023 Rıfat Ilgaz Şiir Ödülü Seçici Kurul Özel Ödülü’ne değer görülen Ceren Biber’in ilk kitabı ‘Hış’ hakkında yazdı.

Epeydir bu şiir kitabıyla geçiriyorum zamanımı. Şiirleri tek tek, sindire sindire okuyup sevdiğim dizelerin yanına kurşun kalemimle bir çentik atıyorum. Bazen bir bakıyorum bütün şiir çentik dolmuş, bazen de üç dört dizeyle kalmış. İşte bugün, yukarıda sözünü ettiğim, Ceren Biber’in 2020 Yaşar Nabi Nayır Şiir Ödülü alan HIŞ isimli kitabından söz etmek istiyorum.

“HIŞ”, bir sıfat; içi çürük, boş anlamını taşıyor üzerinde. Ama Ceren Biber’in Hış’ı öyle dolu, öyle sağlam bir kitap ki anlatamam. Tam 19 şiir yüklemiş içine. Bu şiirler, onu, gelecekte ismi çok daha anılacak şairler konumuna da usulca uçuruyor. Kökleri ya da aşısı Didem Madak’tan geliyor; ama ona hiç benzemiyor; kendi şiir dilini çoktan yakalamış çünkü. Deneysel şiire de göz kırpıyor ara sıra. İlerde, farklı denizlere coşkuyla açılabilir kanımca. Çünkü: hiç çaktırmadan akıtıyor sözcükleriyle eleştirel zehrini sayfalara; iyi de yapıyor. Kendisiyle yüzleşiyor; ama kendisiyle yüzleşmenin aileyle toplumla dünyayla yüzleşme olduğunun bilincinde. Sanki uzun şiirlerde daha bir rahatlayıp coşuyor; sözü çok çünkü, çok… Bir tek, bazı sözcük bağımlılıkları ve bu bağımlılık nedeniyle sözcüklerin farkında olmadan aynı şiir içinde ya da farklı şiirlerde yinelenmeleri gibi (çok da göze batmayan ama düzeltilmesi gereken) bir kusuru var, o kadar. E o kadar kusur herkeste var… Son sözüm şu: Ceren Biber, artık benim şairlerimden.

Şiirlerden, Kir, Kalbimin Bilediği Bıçak, sadece 5. dörtlükte takıldığım üç dize dışında o müthiş şiir: Hış, Bana Her şeyin Bittiği Hep Sonradan Söyleniyor, son 21 dizesi ile 20. sayfadaki ilk 4 dizesini çok sevdiğim İyiyim Doktor Ama Sığamıyorum, Ya Kökü Bende Değilse, Kısas, Leylekler Değil Anayollar, Herkesin Bahsettiği Bir Şeyler, Canım Benim, Suyun Kaldırma Kuvveti, Çakıltaşları ve Güller, Sivrisinek… En sevdiklerim.

Aa, bu da ne? Neredeyse bütün şiirlere ve dizelerine kurşun kalemle çentik atmışım kitabın.

Neyse, birkaç örnek dizeyle bitireyim bu tanıştırmayı:
….
“lütfen sessiz olunuz!” yazıyor sanki yüzümde
hevesle gözlerine baktıklarım yüzlerini asıyor
kimsenin cebinde resmimin olmaması ne tuhaf
ben öksürdükçe içimden vesikalıklar sıçrıyor
….
kuaförümün adını bilmiyorum
ama o bana abla diyor
iyi kız yine de
aklıma fön çekip onu dümdüz ediyor
….
şimdi ölüversem
ki bu toprak için şaşırtıcı olmayacak
beni içine sığdırdıkları tabutun önünde
herkes “iyi bilirdik!” diye bağıracak
herkes bir gün elbet bunu da görecek
ve toprağa bile sığacak
hatıram mücadelelerinde mi yaşayacak
yoksa ışıklar yoldaşım falan mı olacak
bilmiyorum
ne o klavyelere
ne de üzgün emojilere inanıyorum
….

koskoca allah
el kadar kalbe nasıl sığar
hâlâ hayret ediyorum
….
nerede bir çocuk görsem
bir tencere süt içmek istiyorum
….
ve ben kimsenin işaret parmağı değilim
….
sırtıma jiletli telleri yükleniyor
kamu binalarının
….
bırakıyorum yükümü bu duru sulara
çünkü aklımın kirişleri
etimi daha fazla taşımaya yetmiyor

bana titremeyi öğretemeyen o yaprak
şimdi gelmiş yüzmeyi öğretiyor
….
öpmek istediğim tüm erkekler apolitik
ve üçüncü sınıf popçular gibi giyiniyorlar
ama bu ayrı bir konu
….
eteğimi çekiştirmekten bıktım
kendimi kaşımaktan, çay koymaktan
tepsi taşımaktan, dans etmekten
ve allahın yazım hatalarını düzeltmekten
herkes tırnaklarıma dolan kanı oje sanıyor
galiba en çok da bundan bıktım
….

HIŞ, Ceren Biber, Varlık Yayınları/Şiir, Mart 2021, 56 shf.

Fergun Özelli