Durak / Ayşegül Sönmez

Beklediğim neydi?
Uzak ve geç kaldım bütün doğumlara,
Alkışlarla uğurlandı ölümüm.
Ölüm belirsiz bir mevsim gibi geçti önümden!
Hızla uçtu bütün kuşlar…
Sallanan eteklerinden sarktı bütün öfke.
Bilmediğim bir şehrin sokaklarını ezberliyorum.
Soğuğunu işliyorum bedenime.
Bu bahar belki bir sürpriz doğurur,
Ikın olabildiğince…
Eşele tohumlarını, açmak için çok geç.
Her sır yeni bir ölüm hazırlar bahara, şimdi ayır çürükleri.
Ne kaldı elinde?
Hadi tart şimdi terazide kalanları.
Üfle cam parçalarını,
Kırıkları batmasın diye kalbimi halının altına sürükledim.
Ölümün her yıl sessiz çırpınışı,
Vazgeç diyor hayat.
Yazmaktan, okumaktan vazgeç!
Ben inatla aptal bir şair zannederim kendimi,
Oysa farklı değil gördüklerim…
Hissim şımarıklık sebebi…
Oynama benimle,
Sallanan şey tek ipli bir oyuncak.
Kendine Çek beni ve uzağa it…

Ayşegül Sönmez