Ben, Kadın / Hasan Çelikkol

Hep üstümdeydi gözleri
Vebayı yaydığım bile söylendi
Kırmızı dudaklarım var diye sofuların divanında
Günahlarından utandım, ağladım günlerce

Tecrit odasına attıklarında kaç yaşındaydım unuttum
Isırgan otu çiğnedim içerde
Ve sayısız cinayet gördüm
Bir o kadar da körler vardı kuyularda

Küldüm, alevdim, tozdum derken
Vaktinden önce büyüdüm
Suskunluğumun acısını unuttum
Zamanla kabuk bağladı bedenim
Ve an geldi kazıdım yaraları şarabın rengine bulayıp
Sularını akıttım kapılardan, camsız pencerelerden
Zulme karşı çıktım
Her şeyi ve hiçbir şeyi kahve fincanlarına bırakmadım
İblisi öldürdüm kendimi yakmak yerine
Yağmurlu, koyu, kırmızı bir gecede

Hasan Çelikkol

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…

Hasan Çelikkol; 1953 yılında Denizli’de doğdu. İlk ve orta öğretiminden sonra akademik eğitimini 1974 yılında İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesinde tamamladı. Sümerbank Teftiş Kurulundaki kamu görevinden sonra özel şirketlerde yöneticilik yaptı. Evli ve bir çocuk babasıdır.

Yayımlanmış kitapları

ŞİİR
Gri Oksijen Dengesi (2017) Noktürn Yayınları
Mevsim Kül Rengi (2017) Noktürn Yayınları
Düş Yansıması (2015)
Çekiç Sesleri (2015)
Prometheus’un İzinde (2013)

ROMAN
Toz Bulutu (2021) Klaros Yayınları
Küller Savruldukça (2014)
Kayıp Zamanların Rüyası (2013)

DERGİLER
Klaros, Varlık, Akatalpa, Beşinci Sanat, Tolerans, Cumba Fanzin, Hayal Dergi, Maraşantiya, Delikliçınar, Maya Dergi, Erik Ağacı, Cüneyne, Istranca, Eliz Edebiyat, BKS Dergi, Yelkensiz, Caz Kedisi, Zil, Artemis, Gökkuşağı, Çinikitap, Papirus