Ahmet Özer’in “Sulusepken” Kitabı Üzerine Bir İnceleme / Emine Azboz

Değerli Dostum Ahmet Özer, yazınımızın üretken yazarlardan biri. Çok da çalışkan; övünülesi bir özellik bu. Ama olgun kalem, kirlenmek, övünmek bilmez onca ödülün sahibi. Buna gerek de duymaz olgun kişiliğiyle.

Esere adını veren Sulusepken yağmurla karışık yağan salt bir doğa olayı değil. Yaşamın tâ kendisi. İnsan hayatı da böyledir; olaylar içinde savrulur, düşünceler de. Acısıyla tatlısıyla, sevinciyle üzüntüsüyle, mutluluğuyla hüsnüyle olaylar insanların üzerine yağar; kâh üzer, kâh mutlu eder insanları

Asıl sulusepken bereketi, düşün işçilerinin, emekleri kalem ürünü olarak yağar yazınımıza. Yazar bunları okura sunar. Sevgili Ahmet Özer’in aynı adı taşıyan eserinde yazınımızın usta kalemleri sulusepken olarak düşerler eserin sayfalarına. Daha önce yazarların yaşamlarını etkileyen düşünceleri, zamanda olaylar yelli yağmurla sağa sola savrulur sulusepken olarak yazar ve şairlerin ve de insanların hayatına zamanla su buza, kar suya dönüşür doğanın görkemli dansıyla. Sulusepken kalem ürünlerini zevkle okudum. Kimler yağmamış ki yapıta.

Yazar, iki başlık halında topladığı yapıtının: Birinci bölümü “Madem ki Ben Bir İnsanım” adı altında: Cumhuriyetimizin kurucusu Gazi Mustafa Kemal’den, şair Nazım Hikmet’e, Fakir Baykurt’tan Neriman Hikmet’e, Sabahattin Eyüpoğlu’ndan Uğur Mumcu’ya, Sait Faik’ten Sabahattin Ali’ye, Fazıl Hüsnü Dağlarca’dan Naim Tirali’ye, Oğuz Tansel’den Gürkan Uçkan’a, Emin Özdemir’den Osman Şahin’e, Ataol Behramoğlu’ndan Öner Yagcı’ya daha kimler kimler yok ki…. İçlerinde bire bir tanıdığım dostlarım anılarıma yeniden konuk oldular. Çok onurlandım.

İkinci bölüm; “Çiçeğe Duran Hayat” adıyla neler anlatılmamış ki… Öyle de doyurucu ki anlatımı. Akıcı, bilgilendirici. Beyinleri besliyor; Klasik Cumhuriyet Kültürü ve Masallar, Ankara’da Kitaplar Arasında, Devreğe, Bastona ve Rüştü’ye Dair, AtillaJörzef’ten Vişne Bahçesi’ne, Gazeteci Ömer Güner’den 48 Yıllık Mektuplara, Şiirle Fotoğrafın Keşistiği At Dağları Sırtından, şair Hasibe Ayten’in Sevgi İkliminden, Galina’nın Nazım’ı, Nazım’ın Galinası, Rembetiko, Efnan Dervişoğlu ve Kadın Öykülerinde Karadeniz, Üç Şiiriyle Mustafa Emre, Arzu Ayçiçek’ten Menekşeli Avlular, (Sivas’ta) Ateşi Utandıran Yangın,— zaman aşımıyla ak yargıca söndürülen— (Abdi) İpekçi ve (Uğur) Mumcu’nun Gazeteciliği… ..gibi pek çok konuya değinir yazar bu bölümde de.

İnsan yaşamı, Sulusepken bir akış içinde, sonsuza akar durur zamanda. Sevgiler nefrete dönüşür, nefret sevgiye. Düşler, düş ırmağına nasıl akar, umutlar gelecek hangi denize nereden ulaşırr? Düşündünüz mü hiç? Yaşam, kendi çelişkileri koynunda barındırır. Ömrün gizemini, kimi zaman ayrımına varmadan insanların önüne seriverir yaşam. Nesiller gibi insan da insanlık da sonsuza akar. Bu akışta insanın, insanlığın büyük serüvenini nice olayla, nice görüntülerle, nice düş ve düşüncelerle uzun bir sefere çıkar yaşam. Okurken de okur, uzun bir yazın seferine çikar Sulusepken ile.

Kalemine sağlık değerli dostum Ahmet Özer. Kendi adıma teşekkürler, bilmediğim ne çok şey öğrendim. Sağ ol!… Kaleminle sonsuzca sağlıkla, mutlulukla yaşa.

Emine Azboz