Sen Döngüsünden Yankılananlar

Aklımda çözülen iplerin ucundan düşen sessiz bir umut ki o yaşamaya hevesli
Unut dese de ona hayal kırıklıklarım, gezinir her daim içinde bahar esintisi
Tam olmaya çalışan ham yüreğim eksik nefesinde yüksüz aşkımı saklar
Düşledikçe belirginleşen sen gerçeğe düşünce içim kırmızı gelincikler açar

Ölümden alıp yaşama veren yüzün yansır dalgın gözlerime
Yüreğimden yazılan kitapta gerek yok artık başka sözlere

Karanlığın sokağından yalnızca sen yürü kaldırımımda
Daha güçlü duyulur umut yaklaşan her adımında
İçime damlayan anılar hep senden olsun istiyorum
Sensin tapınağımda vaat edilen sonsuzluğum

Güneşim sana doğsun ki mevsimim bir sen olsun
Ör beni kendi hücrelerinle ve bir olmamız ağır ağır dokunsun

Ruhumda gezinen esintilerin arasından sızan bir umut ki o özümden mühürlü
Kurut dese de ona iblis, yeniden uyanır içinde sen döngüsü
Saf yüreğim ki o kırgın gülüşünde sensiz yanımı gizler
Bekledikçe yoğunlaşan sislerin içinden çıkarak bana sarılan hisler

İçimde yazılan her öykü senden bir düş doğurur
Filizlenen her dal o düşlerle yapraklanır

Neşemden ekip acımdan biçen titrek eller
Yine de yüreğimde okunan şiirler arp arp çalan dizeler
Karanlığın harbi sürse de bir sen kalsan yeter
Ürkek içim dünden beter, geçen zaman cellat keder

İlhamımla bir olacağım yarımımsın
Yankım sen dönerek kanıma aksın

Uğur Ünen