Kış / Murat Kaya

Davet ediyor yapraklarından soyunmuş ağaçlar matem havasına,
Issızlığa gömüşmüş yeryüzü, börtü böcek yeraltına çekilmiş.
Beyaz örtüler içinde tabiat, çekiyor bizi kendi ölümünün yasına,
Geçit vermeyen yollara bir tohum gibi kupkuru ayaz ekilmiş;
Mecburen canlılar katlanıyor, doğanın çetinler çetini bu yasasına.

Kartopu oynayan çocukların sevinci yine de mest eder bizi,
Fırtına, boran, tipi hükmünü her dem sürdürse de, aman vermeden.
Göçer gider, göçmen kuşlar sıcak bölgelere hep dizi dizi,
Keskin soğuklar sinelerde çaresizliği dürdürse de, aman vermeden;
Yine de dört başı mamur bir yaşama sevinci kaplar içimizi.

Murat Kaya

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…