ŞİİR
zamanın sûr sesi
yırtıcı kuşları çağırıyor
çığlıklar bölüyor
gülen çocuk sesini
fırtınalar sürüklüyor
sonsuz zûlümleri
nabzı durmuş aydınlıkta
kara bulutlar
sürgüler çekiyor güne
kül izi gibi
solmuş kalplerin rengi
esrik bakışlar
yalnızlığın mührü
mutluluk gözyaşına tutuklu
buhrana düşmüş umutlar
varolmanın çıkılmaz çemberinde
yiten mevsimlerde
güllerin boyun eğmişliğiyle
görünebilirmi ki “eşref-i mahluk” insanlığın
nurdan çehresi
aldanışlarla hâlâ mil çekiyoruz gözlerimize
hayatı sadece görünenler sanırken
gökyüzü savaşlarla boyanıyor kan rengine
mavinin içindeki mor ve beyaz
ümmi aklımıza ibret
asrın kehâneti olup
cehennem kapısını aralıyor bizlere
Heybet Akdoğan
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız…
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.